1 damla yaş akmadı öylece durdu

O bir damla yaş senin gözlerinden akmadı.Benim kalbimden, ömrümden aktı geçti.
Anneler der ya hasta olduğuna değil huyu değiştiğine yanarım.Ben ise içtiği ilaçlara yanarım.
Biz öyle başka çocuklar gibi hasta olmayız.Biz hasta olunca iyileşmemiz haftalar sürer,geceleri nöbetler geçiririz, içtiğimiz antibiyotikler yetmez bize.Bitmek bilmez hırıltımızı geçirecek bir ilaç bulunmadı daha.
Çok korkarım ben oğlum hasta olacak diye.Kimileri bana "ruh hastası" muamelesi yapar. Kimse bilmez benim oğlum astım,kimse bilmez geceleri öksürük nöbetleri geçirdiğimizde birbirimize sarılıp ağladığımızı
-anne keşke hasta olmasaydım deyipte göğüsünü tuttuğunu kimse bilmez. Ufacık bir çocuktu benim oğlum astım olduğunda. O minicik bedeninde ne krizler,ne yüksek ateşler geçirdi.39,5 bizim için sevindirici rakam olmuştur.
Küçücük yaşta öğrenmiştir astım olduğunu.Çekinmez yanında sigara içene gidip
-ben aslım hastasıyım o sigarayı benim yanımda içmemelisin demeye...
Okulda bile öğretmen parka çıkardığı zaman şapkasını takar kendini korur. Üstünde kendinden daha büyük bir yükü vardır.Alışmıştır ağzında hava maskesi çizgi film izlemeye.Şurup içmek ilaç değilde su olmuştur bizim için.
Hiç kavga etmez benimle şapka takmıcam,ağzımı kapatmıcam diye. Bizim için yaz kış yoktur.Bir çiçek poleni,bir çikolatalı pasta ya da nezle olmuş biri. Geçtimi,geçirebildim mi ya da geçiren bir ilaç ?????? Hayır
Biz öyle başka çocuklar gibi hasta olmayız.Biz hasta olunca iyileşmemiz haftalar sürer....